مقدمه: شناخت روشهای مناسب جهت افزایش رضایت شغلی و بکارگیری آن ‌ ها توسط مدیران، امری حیاتی است. ارزشیابی عملکرد نیز به عنوان یکی از وظایف اصلی مدیران جهت دستیابی به اهداف سازمان و پیشبرد کیفیت خدمات و یکی از این عوامل رضایت شغلی میباشد.

هدف: هدف از این مطالعه، تعیین همبستگی کیفیت ارزشیابی عملکرد و رضایت شغلی پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اراک بوده است.

مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- همبستگی است. جامعه پژوهش را کلیه پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی اراک در سال 1390 تشکیل میداد. واحدهای پژوهش از طریق تمام شماری، جمعاً 133 پرستار تعیین گردید. جمع آوری اطلاعات از طریق 2 پرسشنامه پژوهشگر ساخته روا شده، پایا به شیوه ی آلفا - کرونباخ و خودایفا انجام گرفت. پرسشنامه تعیین کیفیت ارزشیابی عملکرد شامل 44 عبارت و رضایت شغلی پرستاران شامل 20 عبارت بود که پایایی آنها به ترتیب 85/0 و 72/0 برآورد گردید. تجزیه و تحلیل داده ‌ ها نیز با استفاده از آمار توصیفی و ضریب همبستگی اسپیرمن و کاربرد نرم افزار SPSS13 انجام گرفت.

یافته‌ ها: نتایج مطالعه نشان داد که 5/80 % پرستاران معتقدند سرپرستاران صلاحیت متوسطی جهت اجرای نقش ارزیابی عملکرد دارند. همچنین کیفیت فرآیند و برآیند ارزشیابی عملکرد به ترتیب توسط 4/50 % و 9/60 % پرستاران، متوسط ارزیابی شد. اکثریت پرستاران (2/72 % ) رضایتمندی متوسطی از شغل ابراز کرده بودند. ارتباط معناداری بین سطح صلاحیت سرپرستار، کیفیت فرآیند و برآیند ارزشیابی عملکرد با احساس رضایت شغلی آنها وجود داشت

 ( 05/0>P ).

نتیجه‌ گیری: از آنجا که ازنظر پرستاران، شایستگی سرپرستاران در ایفای نقش ارزیابی و اجرای اصولی فرآیند ارزشیابی ارتباط نزدیکی با برآیند ارزشیابی و رضایت شغلی آنان دارد، تلاش و توجه هرچه بیشتر مدیران به توانمند سازی خود و ارتقای کیفیت اجرای فرآیند ارزشیابی عملکرد ضروری است.