مقدمه: امروزه سازمانها جهت توسعه سازمانی ارتقای عملکرد و بهره وری و اثربخشی خود نیازمند کارکنان توانمند و متعهد می ‌ باشند. این تعهد در پرستاران منجر به بهبود عملکرد و ارایه مراقبتهای پرستاری با کیفیت میشود. در این راستا، عوامل گوناگونی میتوانند بر تعهد سازمانی اثر بگذارند.

هدف: این پژوهش با هدف بررسی میزان تعهد سازمانی در پرستاران انجام گرفت.

مواد و روشها: این مطالعه یک پژوهش توصیفی است که در سال 1391 انجام شد. 260 نفر پرستار از 9 بیمارستان ‌ آموزشی (کوچک، متوسط و بزرگ) دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با توجه به تعداد پرستاران شاغل در آن ‌ ها که به روش طبقه‌ بندی تصادفی انتخاب شدند. برای جمع‌ آوری اطلاعات در این پژوهش از «پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و می‌ یر» استفاده شد. همسانی درونی این ابزار برابر با 87/0= α و ثبات ابزار برابر با 93/0 = r بود. اطلاعات با نرم افزار آماری SPSS19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این پژوهش از آمار توصیفی استفاده شد.

یافته ها: یافته ‌ های پژوهش نشان داد میزان تعهد سازمانی 5/53 درصد واحدهای پژوهش در سطح متوسط می ‌ باشد (با میانگین 57/14± 70/64). میانگین تعهد تکلیفی 33/22درصد پرستاران بیشتر از میانگین تعهد مستمر (39/6±07/21) و عاطفی(80/6±30/21) آنها بود.

نتیجه ‌ گیری: با توجه به میزان متوسط تعهد سازمانی پرستاران بالینی در بیمارستانهای آموزشی؛ ضروری است که مدیران با اقداماتی نظیر شفاف نمودن مسئولیت ‌ هاو ارزشیابی صحیح عملکرد آنان بر میزان دلبستگی و تعهد سازمانی پرستاران افزوده و موجبات ارتقای کیفیت خدمات پرستاری را فراهم سازند.