چکیده

مقدمه: پیوند معنوی یکی از پدیده‌هایی مهم برای پرستاران و مراقبت از بیماران است. اما اینکه مدیران پرستاری برای طراحی محیط کار چگونه از این عامل مهم بهره گیرند که بهزیستی معنوی برای پرستاران حاصل شود، نیاز مند شناخت عوامل دیگری نیز هستند.

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین پیوند معنوی با سرمایه روان‌شناختی و بهزیستی معنوی در میان پرستاران انجام شد.

مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر توصیفی و مقطعی بوده که در سال (1392) در یک بیمارستان دولتی در شهر اصفهان انجام شده است. نمونه پژوهش 145 پرستار بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه پیوند معنوی‌ کینجرسکی و اسکرایپ‌نک(2006)‌، پرسشنامه سرمایه روان‌شناختی مک‌گی (2011) و پرسشنامه بهزیستی معنوی گل‌پرور(2013) بودند. برای تعیین پایایی ابزار نیز از آلفای کرونباخ استفاده گردید که ضریب پایایی به ترتیب (72% ، 93% و 95% ) به دست آمد. داده‌ها با استفاده از مدل‌یابی معادله ساختاری و از طریق AMOS نسخه 16 و SPSS نسخه 18 تحلیل گردید.

یافته‌ها: نتایج نشان دادند که پیوند معنوی‌، سرمایه روان‌شناختی را و سرمایه روان‌شناختی و پیوند معنوی، بهزیستی معنوی همبستگی پیش‌بینی می‌کنند (01/0>p). نتایج مدل‌یابی معادله ساختاری و تحلیل واسطه‌ای حاکی از آن بود که سرمایه روان‌شناختی متغیر واسطه‌ای پاره‌ای است. بدین معنا که پیوند معنوی هم به طور غیر مستقیم (از طریق تقویت سرمایه روان‌شناختی) و هم به طور مستقیم می‌تواند بهزیستی معنوی پرستاران را تقویت کند. پیوند معنوی (32 درصد) از واریانس سرمایه روان‌شناختی و سرمایه روان‌شناختی و پیوند معنوی ( 55 درصد) از واریانس بهزیستی معنوی را تبیین نموده‌اند.

نتیجه‌گیری: لازم است مدیران پرستاری، ارتقاء سرمایه روان شناختی را با تقویت امیدواری، خودکارامدی، تاب‌آوری و خوش‌بینی پرستاران، به صورت محسوس‌تری فراهم نمایند.‌ آموزش‌های حین خدمت لازم را در این موضوعات برای تقویت سرمایه روان‌شناختی به آن‌ها ارائه نمایند تا توان روانی بالاتری برای برقراری انسجام و سازگاری در معنا، هدف و ارزش‌ها در زندگی خود(بهزیستی معنوی) بدست آورند.