:: دوره 11، شماره 4 - ( زمستان 1401 ) ::
جلد 11 شماره 4 صفحات 13-1 برگشت به فهرست نسخه ها
نگرش پرستاران نسبت به وقوع و گزارش خطاهای پرستاری در بیمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۱۳۹۹
امیر قبادی1 ، حرمت سادات امام زاده قاسمی* ، فاطمه حاجی بابایی1 ، آرزو حاجی رجبی3
1- دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران
دانشگاه علوم پزشکی تهران. دانشکده پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران ، emamzade@tums.ac.ir
3- گروه آمار/ دانشکده علوم پایه، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران،
چکیده:   (1293 مشاهده)
مقدمه: پرستاران نقشی  انکارناپذیر در پیشگیری از خطاهای پرستاری و پزشکی دارند و ارزیابی نگرش آنان نسبت به گزارش خطا، به عنوان یک شاخص راهبردی، می تواند  مدیران پرستاری را در پیشگیری از وقوع خطا و بهبود ایمنی بیمار و به تبع ارتقاء کیفیت مراقبت ها یاری رساند.  لذا این مطالعه باهدف تعیین نگرش پرستاران نسبت به  وقوع و گزارش خطاهای پرستاری انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی - مقطعی و جامعه پژوهش پرستاران شاغل در بخش‌های ویژه و بستری عمومی بیمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده است. تعداد نمونه­ها با استفاده از فرمول کوکران ۳36 نفر تعیین شد. از میان پرستاران واجد شرایط جامعه پژوهش، نمونه‌ها به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبی از اواخر خرداد تا اوایل تیرماه سال ۱۳۹۹ انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده پرسش‌نامه پژوهشگر ساخته نگرش پرستاران نسبت به وقوع و گزارش خطاهای پرستاری بوده است. روایی محتوای پرسش‌نامه به روش اعتبار محتوا بر اساس نظر ۱۰ نفر از اعضای هیئت‌علمی در حوزه پرستاری و مدیریت پرستاری مورد اصلاح و تأیید قرار گرفت و میزان CVI کلی ابزار پژوهش بر اساس دیدگاه اساتید ۸۱/۰ محاسبه شد. برای تعیین اعتماد و پایایی ابزارها نیز  با استفاده از ضریب همبستگی درونی (ضریب آلفای کرونباخ) 781/0محاسبه گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و از طریق تحلیل توصیفی و آزمون‌های استنباطی مانند من ویتنی، کروسکال والیس مورد تجزیه‌ وتحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: از دیدگاه پرستاران مهم‌ترین علت رخ داد خطاهای پرستاری مشکلات مدیریتی عنوان شد. موانع مدیریتی (مثل سرزنش شدن/ نداشتن حمایت کافی / نداشتن بازخورد مناسب از مدیر) با1/76درصد مهمترین علت عدم گزارش خطاها بود. نگرش کلی پرستاران نسبت به گزارش خطا مطلوب و از میان مؤلفه­های مربوط به  نگرش نسبت به گزارش خطاهای پرستاری گویه «گزارش خطا به عنوان یک  شاخص راهبردی در جلوگیری از خطا مؤثر است» با میانگین  ۸۳/۲ بیشترین و گویه «گزارش خطاهای پرستاری نباید تنها به دلیل مکانیسم انگیزشی مثل تشویق مادی انجام شود» با میانگین ۱۶/۲ کمترین نمره را به خود اختصاص دادند. بین نگرش پرستاران نسبت به گزارش خطا و علت رخ داد خطا با مشخصات فردی و بیمارستانی ارتباط معنادار وجود داشت (05/0˂P).
نتیجه‌گیری: باتوجه‌به یافته‌های این مطالعه­ ضروری است مدیران پرستاری در تمامی رده‌های مدیریت، با ارزیابی نگرش پرستاران تحت مجموعه خود، نسبت به گزارش خطاهای پرستاری، موانع گزارش خطا را حذف و با تدوین راهبُردهای کاربردی، سبب بهبود نگرش پرستاران نسبت به گزارش خطا باشند.  به این ترتیب شاهد بهبود ایمنی بیمار و به‌تبع ارتقای کیفیت مراقبت­های پرستاری خواهیم بود.
واژه‌های کلیدی: خطاهای پرستاری، گزارش‌دهی، گزارش خطا، نگرش
متن کامل [PDF 278 kb]   (822 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1401/9/8 | پذیرش: 1401/10/16 | انتشار: 1401/11/10


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 11، شماره 4 - ( زمستان 1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها