|
طراحی الگوی برندسازی منابع انسانی با رویکرد اسلامی در دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران
|
سحر عابدینی   ، سعید صیادی* ، زهرا شکوه ، نوید فاتحی زاده ، حمیدرضا ملائی |
| دانشگاه آزاد کرمان ، saeed.sayadi@gmail.com |
|
|
چکیده: (2506 مشاهده) |
| دانش و مهارت منابع انسانی مهم‌ترین منبع مزیت رقابتی سازمان است توجه به یکایک این مهارت‌ها و توانمندی‌ها نشان‌دهنده آن است که هر یک از آن‌ها، در فرآیندی بلندمدت و با تلفیقی از قابلیت‌های ژنتیکی و تلاش‌های فردی در بستر محیط، ایجاد و تقویت گردیده‌اند. بنابراین هدف از این پژوهش تدوین الگوی برند منابع انسانی در سازمانها بالخص دانشگاه هاست که با وضع اجتماعی و فرهنگی و اسلامی ایران و ارزش‌های فردی، سازمانی و اجتماعی جامعه آماری تحقیق انتخاب‌شده انطباق داشته باشد. در تدوین و ارائه این الگو، ابعاد و مؤلفه‌های آن بومی و متناسب با سازمان‌های ایران شده است. پژوهش حاضر به روش ترکیبی(کیفی کمّی) انجام شده است. بر این اساس در بخش اول تحقیق به منظور ارائه مدلی جامع از برندسازی منابع انسانی، از روش پژوهشی کیفی فراترکیب استفاده شد. بدین ترتیب که بعد از شناسایی مقولات، مفاهیم و کدهای برند منابع انسانی از طریق روش فراترکیب، برای ارائه ترکیب مطلوب مؤلفه های مدل به گونه ای که بتوان رابطه بین مقوله های برند منابع انسانی را بهینه نمود از روش مدلسازی ساختاری(ISM( استفاده گردید و الگوی اولیه بدست آمد و سپس از طریق روش حداقل مربع جزئی(PLS) مدل اعتبار سنجی شد. یافته های تحقیق نشان میدهد که مقوله های اصلی و فرعی استخراجی از روش فراترکیب مورد تأیید جامعه خبرگان قرار گرفته و مدل پژوهش حاضر متشکل از 8 مقوله اصلی و 43 مقوله فرعی است. که می تواند الگوی برندسازی منابع انسانی را با رویکرد اسلامی را در دانشگاه های علوم پزشکی تهران نمایش دهد. نتایج تحقیق نشان میدهد که هر هشت بعد؛ 1. برندسازی منابع انسانی - اسلامی، 2. ارزیابی عملکرد منابع انسانی،3. آموزش و توسعه منابع انسانی، 4. رهبری سازمانی، 5. عدالت سازمانی و 6. رضایت و تعهد منابع انسانی 7. فرهنگ سازمانی 8. برندسازی داخلی درفرایند برندسازی منابع انسانی نقش به سزایی دارند.. |
|
| واژه‌های کلیدی: منابع انسانی، برند، برندسازی منابع انسانی، رویکرد اسلامی، دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران |
|
|
متن کامل [PDF 578 kb]
(793 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1400/3/6 | پذیرش: 1400/4/18 | انتشار: 1400/5/10
|
|
|
|
|
|
