:: دوره 10، شماره 4 - ( زمستان 1400 ) ::
جلد 10 شماره 4 صفحات 95-86 برگشت به فهرست نسخه ها
نقش تاب آوری و سبک‌های مقابله ای در پیش بینی فرسودگی شغلی پرستاران بخش کرونا
انسیه بابایی* ، منیر قدیمی2 ، عباس احمدی2 ، طاهره گلستانی بخت2
دانشگاه پیام نور، ساری- خیابان 15 خرداد ، en.babaee@gmail.com
2- ساری- خیابان 15 خرداد
چکیده:   (2113 مشاهده)
مقدمه: توجه به مسایل تأثیر گذار بر چگونگی ایفای وظایف و بهبود کیفیت عملکرد پرستاران بسیار مهم می باشد. هدف از تحقیق کنونی تبیین نقش پیش بینی کنندگی تاب آوری و سبک­های مقابله ای در فرسودگی شغلی پرستاران بخش کرونا است.
روش کار: تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی می­باشد. نمونه گیری خوشه ای در شش ماهه دوم سال 1399 از بین بخش های اختصاص داده شده به بیماران کرونا در بیمارستان ابن سینا در منطقه 5 شهر تهران انتخاب شد. تعداد 168 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزاهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن (1988)، فرسودگی شغلی مزلاچ  (MBI) (1985)، تاب آوری کونور و دیویدسون  (CD-RISC) (2003) بودند. برای آنالیز داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره استفاده به عمل آمد.
یافته ها: نتایج نشان داد که متغیرهای  سبک مسئله مدار(399/0-r= ) ، هیجان مدار(365/0r= ) و تاب آوری(277/0-r= )، به گونه ای معنادار می­توانند فرسودگی شغلی پرستاران را پیش بینی نمایند بطوریکه این اثرگذاری برای هر دو متغیر پیش بین مسئله مدار و تاب آوری و برای متغیر پیش بین هیجان مدار مثبت برآورد شده است.
نتیجه گیری: تاب آوری بالا و سبک­های مقابله ای مسئله مدار فرسودگی شغلی پرستاران را کاهش می دهند. همچنین سبک­های مقابله ای هیجان مدار در افزایش فرسودگی شغلی موثر است.
زمینه و هدف: توجه به مسایل تأثیر گذار بر چگونگی ایفای وظایف و بهبود کیفیت عملکرد پرستاران بسیار مهم می باشد. هدف از تحقیق کنونی تبیین نقش پیش بینی کنندگی تاب آوری و سبک­های مقابله ای در فرسودگی شغلی پرستاران بخش کرونا است.
روش کار: تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی می­باشد. نمونه گیری خوشه ای در شش ماهه دوم سال 1399 از بین بخش های اختصاص داده شده به بیماران کرونا در بیمارستان ابن سینا در منطقه 5 شهر تهران انتخاب شد. تعداد 168 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزاهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن (1988)، فرسودگی شغلی مزلاچ  (MBI) (1985)، تاب آوری کونور و دیویدسون  (CD-RISC) (2003) بودند. برای آنالیز داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره استفاده به عمل آمد.
یافته ها: نتایج نشان داد که متغیرهای  سبک مسئله مدار(399/0-r= ) ، هیجان مدار(365/0r= ) و تاب آوری(277/0-r= )، به گونه ای معنادار می­توانند فرسودگی شغلی پرستاران را پیش بینی نمایند بطوریکه این اثرگذاری برای هر دو متغیر پیش بین مسئله مدار و تاب آوری و برای متغیر پیش بین هیجان مدار مثبت برآورد شده است.
نتیجه گیری: تاب آوری بالا و سبک­های مقابله ای مسئله مدار فرسودگی شغلی پرستاران را کاهش می دهند. همچنین سبک­های مقابله ای هیجان مدار در افزایش فرسودگی شغلی موثر است.
 
واژه‌های کلیدی: تاب آوری، سبک‌های مقابله ای، فرسودگی شغلی، پرستاران، کرونا
متن کامل [PDF 248 kb]   (1106 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1400/7/12 | پذیرش: 1401/2/12 | انتشار: 1400/12/10


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 10، شماره 4 - ( زمستان 1400 ) برگشت به فهرست نسخه ها