مقدمه: رضایت بیمار پدیده پیچیده ای است که تحت تاثیر عوامل گوناگونی قرار دارد. مراقبت پرستاری یکی از مهمترین عوامل شناخته شده است ابعاد مختلف مراقبت پرستاری بعنوان یک جزء اساسی از خدمات درمانی از اهمیت بسیاری در جلب رضایت بیمار برخوردار است.
هدف: هدف این مطالعه مقایسه میزان رضایت بیماران در بخشهای مختلف بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ایران میباشد.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال ۱۳۸۸بر روی ۱۷۰ بیمار در ۳۴ بخش بستری در بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام گرفت. نمونه گیری با روش تصادفی ساده انجام شد. جهت گردآوری داده ها از «پرسشنامه رضایت بیمار»Patient Satisfaction Instrument)PSI) استفاده گردید روایی آن از طریق تعیین روش اعتبار محتوا و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۹۰/۰ تامین گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون آنالیز واریانس(آزمون شفه) ، بوسیله نرم افزار SPSS ۱۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: یافته های این مطالعه نشان داد که بیشترین میانگین رضایت در بعد مراقبت «فنی-حرفه ای» در بخشهای مراقبت ویژه با میانگین۳۸/۰±۹۰/۳ و کمترین میانگین رضایت در بعد «آموزش به بیمار» در بخش جراحی با میانگین ۷۲/۰±۰۴/۳ میباشد. در رابطه با سایر ابعاد، بعد «اعتماد» بین گروه ها (بخش جراحی و ویژه) و بعد «فنی و حرفه ای» بین گروه ها(بخش اورژانس و ویژه) اختلاف معنی دار آماری وجود داشت(۰۵/۰> P).
نتیجه گیری: اگر چه مراقبت فنی- حرفه ای حیاتی و یکی از عوامل مهم در رضایت بیمار میباشد ولی لازم می باشد پرستاران به ابعاد دیگر مراقبت؛ به منظور ارائه مراقبت جامع بر اساس نیازهای منحصر به فرد هر بیمار با جلب اعتماد، برنامه های آموزشی و مراقبتی خاص را اجرا نمایند.
