مقدمه: امروزه افزایش آگاهی بیماران از حقوق خود نسبت به دریافت مراقبت‌ های ایمن، پرستاران را در مواجهه با مسایل قانونی در این راستا قرار میدهد. بدیهی است که برای ارایه مراقبت ایمن آگاهی پرستاران از قوانین و مقررات حرفه‌ ای جهت حفاظت خود و بیماراتشان الزامی است.

هدف: تعیین میزان دانش، آگاهی از نحوه عملکرد و نگرش پرستاران نسبت به قوانین و مقررات حرفه‌ ای میباشد.

مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی مقطعی است که در سال ۱۳۹۰ انجام گردید. در این بررسی ۱۹۳نفر از پرستاران شاغل در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی بوشهر بطور تمام شماری شرکت کردند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای پژوهشگر ساخته بود که میزان دانش، آگاهی از نحوه عملکرد و نگرش پرستاران نسبت به قوانین و مقررات حرفه ای را اندازه گیری میکرده است. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی محتوی و پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۸۰ % محاسبه شد. از نرم ابزار SPSS وآزمونهای آماری تی تست وآنوا برای آنالیز داده ها استفاده گردید.

یافته ‌ ها: پرستاران از نظر دانش ۶/۲درصد در گروه پایین، ۷/۹۰درصد در گروه متوسط و۷/۶ درصد در گروه بالا قرار داشتند. از لحاظ نگرش نیز ۷/۲۴درصد آنها از نگرش منفی، ۷/۷۳ درصد از نگرش خنثی و ۵/۱درصد از نگرش مثبت برخوردار بودند. از نظر وضعیت آگاهی از نحوه عملکرد نیز ۵/۰ درصد پرستاران در گروه پایین، ۳/۶۱درصد در گروه متوسط و ۱/۳۸درصد در گروه بالا بودند.

نتیجه ‌ گیری: سطح دانش، نگرش و آگاهی از نحوه عملکرد پرستاران از قوانین و مقررات حرفه ای باید در حد بالا باشد از نظر اهمیت فوق العاده ای که دارد اما در این حد نبوده لذا؛ برگزاری دوره های آموزشی کاربردی توسط مدیران پرستاری الزامی است.

مقدمه: تصمیم گیری بالینی یکی از مهم ترین فرایندهایی است که همواره پرستاران برای مراقبت از بیماران استفاده می کنند. عوامل مؤثر در این فرایند به خوبی روشن نشده که شناسایی انها میتواند به مدیران در ارتقاء مهارت تصمیم گیری بالنی پرستاران کمک کند.

هدف : تعیین موانع و تسهیل کننده های تصمیم گیری بالینی در پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر انجام گردیده است.

مواد و روش ها: این پژوهش در سال (۱۳۹۳) بصورت یک مطالعه ی توصیفی- تحلیلی و مقطعی انجام شده که درآن ۱۵۰ نفر از پرستاران و بهیاران شاغل در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر با استفاده از روش نمونه گیری سرشماری شرکت کردند. پرسشنامه ی مطالعه محقق ساخته و مشتمل بر دو بخش اطلاعات دموگرافیک و عوامل مؤثر در تصمیم گیری بالینی در ابعاد سازمانی، دانش، تجربه کاری، فردی و امکانات بود. جهت سنجش روایی از روایی محتوی و برای اعتماد علمی پرسشنامه با استفاده از روش تعیین ضریب آلفای کرونباخ ۹۱/. محاسبه شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و آزمون آماری کای اسکوئر تحت نرم افزار SPSS_۱۹ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: از دیدگاه پرستاران و بهیاران شرکت کننده ؛ عامل سازمانی (۶۶/۷۶%) و عامل امکانات (۶۴%) موانع تصمیم گیری بالینی و داشتن تجربه بالینی (۸۴%)، دانش (۶۰%) و عوامل فردی (۳۲/۸۱%) تسهیل کننده تصمیم گیری بالینی بودند. آزمون کای اسکوئر ارتباط معنادار آماری را بین اطلاعات دموگرافیک افراد شرکت کننده و دیدگاه آن ها در تعیین مانع یا تسهیل گرهای تصمیم گیری بالینی نشان نداد. (۰۵/۰<p).

نتیجه گیری: مدیران و مسئولین پرستاری با ایجاد فرصت هایی برای کسب تجربیات مفید ، برگزاری دوره های دانش افزایی در مورد مراقبت ها و... اتخاذ قوانین و استراتژی هایی در سیستم، باعث تقویت عوامل تسهیل کننده وکاهش موانع در تصمیم گیری های بالینی پرستاران شوند.