مقدمه: بررسی وضعیت سلامت روان و سطح هیجانات در پرستاران همواره دارای اهمیت فراوان بوده است و در مطالعات مختلف نیز این موضوع مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر تنظیم هیجان بر کاهش پرخاشگری، استرس شغلی و سلامت عمومی در پرستاران بیمارستان امام خمینی(ره) شهر ستان سنقر بود.
روش کار: روش مطالعه حاضر نیمه ازمایشی بود. نمونه مورد مطالعه۳۰ پرستار شاغل در بیمارستان امام خمینی( ره) سنقر در نیمه اول سال ۱۳۹۹ بودند که به شیوه غیر احتمالی داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه ۱۵ نفره تقسیم شدند. گروه اول یک دوره درمان مبتنی بر تنظیم هیجان را در دوازده جلسه یک ساعتی طی کردند و گروه دوم یا گروه کنترل هیچ گونه درمانی دریافت نکرد.
برای گرد اوری دادهها از پرسشنامه پرخاشگری باس و پری ، پرسشنامه استرس شغلی پرستاری و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ استفاده شد.دادهها با استفاده از نرمافزار
SPSS نسخه ۲۴ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها : نتایج نشان داد که اثر بخشی درمان مبتنی بر تنظیم هیجان در سطح ۰۱/۰<α به ترتیب برای متغیرهای پرخاشگری(۴۰/۳۹
F=) ، استرس شغلی(۸۷/۲۹
F=) و سلامت عمومی (۹۴/۲۰
F=) معنی دار است.
نتیجه گیری : با توجه به نتایج بدست آمده مبنی بر اثربخشی درمان مبتنی بر تنظیم هیجان بر تغییر سطح پرخاشگری، استرس شغلی و سلامت عمومی در پرستاران، باید مسئولین حوزه سلامت روان پرستاران به این موضوع توجه بیشتری نشان داده و با ارائه خدماتی که زمینه ارتقای هیجان در پرستاران را فراهم میکند، بتوانند بر سلامت روان، استرس و پرخاشگری پرستاران تاثیری مثبت و بهینه داشته باشند.
