1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، اراک، ایران دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، اراک، ایران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، اراک، ایران ، m-hashemi@iau-arak.ac.ir
چکیده: (2279 مشاهده)
مقدمه: در 30 ژانویه 2020، سازمان بهداشت جهانی با انتشار بیانیهای شیوع کووید-19 را یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی نهتنها برای چین، بلکه بهعنوان تهدیدی برای سلامت تمام جهان اعلام کرد. در این میان، پرستاران نقش مهمی در ارائه مراقبتهای بهداشتی دارند.
روش کار: روش تحقیق حاضر توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیۀ پرستاران در دو بیمارستانشهید رحیمی و شهدای عشایر شهر خرمآباد بود. با استفاده از روش نمونهگیری طبقهای تصادفی نسبی، حجم نمونه 310 نفر و با احتمال ریزش 330 نفر و سپس 312 نفر به تفکیک 160 نفر از پرستاران شاغل در بخشهای کرونا و 152 نفر از پرستاران شاغل در بخشهای غیرکرونا بود که وارد مطالعه شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای استاندارد سبکهای تفکر استرنبرگ و واگنر، پنج رگه شخصیتی کاستا و مک کری وخودکارآمدی شرر استفاده شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS و با روش ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه و آزمون t تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد که بین تمام سبکهای تفکر و همه پنج رگه شخصیتی با خودکارآمدی در پرستاران بخشهای کرونا و پرستاران سایر بخشها (غیرکرونایی) رابطه معنیداری وجود دارد. همچنین، از متغیر سبکهای تفکر، سبک تفکر جزئی، آنارشیست و قضایی و از متغیر پنج رگه شخصیتی، همه موارد بهجز مقبولیت، در پیشبینی خودکارآمدی پرستاران سهیم بودند. درنهایت یافتهها نشان داد که پرستاران بخشهای کرونا و پرستاران بخشهای غیر کرونا در هیچیک از متغیرها تفاوت معنادار ندارند.
نتیجهگیری: با توجه به یافتههای حاصل از پژوهش میتوان چنین نتیجهگیری کرد که سبکهای تفکر و پنج رگه شخصیتی نقش مؤثری در خودکارآمدی پرستاران دارند.
Nematzadeh T, Hashemi M, Moghaddam S. Comparison of the Relation between Thinking Styles and Five Personality Traits with Self-Efficacy in Nurse in Corona and Other (Noncorona) wards. مدیریت پرستاری 2022; 10 (4) :107-117 URL: http://ijnv.ir/article-1-914-fa.html
نعمت زاده طوبی، هاشمی معصومه، مقدم شادی. مقایسه رابطه بین سبکهای تفکر و پنج رگه شخصیتی با خودکارآمدی در پرستاران بخشهای کرونا و پرستاران سایر بخشها (غیرکرونایی). فصلنامه مديريت پرستاري. 1400; 10 (4) :107-117