|
تاثیرسبک های دلبستگی و ناگویی هیجانی بر پریشانی روانشناختی با میانجیگری ذهنی سازی در پرستاران
|
گوهر تاج ایلیایی فر1   ، سارا حاجی باقری2 ، مریم فرجامی* ، فریبا انوشه4 |
1- atefeh.iliayifar@gmail.com
2- monabagheri1990@gmail.com
واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، البرز، ایران، Maryamfarjami290@gmail.com ، Maryamfarjami290@gmail.com
4- fariba.anousheh@yahoo.com |
|
|
چکیده: (227 مشاهده) |
مقدمه: بهداشت و سلامت روانی کادر درمان یکی از نیازهای اجتماعی است، زیرا مراقبت از بیماران مستلزم داشتن نیروی درمانی است که از حیث بهداشت روانی و جسمانی در وضعیت مطلوبی قرار داشته باشند. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سبکهای دلبستگی و ناگویی هیجانی بر پریشانی روانشناختی با میانجیگری ذهنیسازی در پرستاران انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری است. جامعه پژوهش شامل تمامی پرستاران مشغول به کار در بیمارستانها و مراکز درمانی شهر تهران در سال 1402 بودند که از میان آنها 210 نفر به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند. جهت جمعآوری دادهها از پرسشنامه سبکهای دلبستگی بزرگسالان، پرسشنامه کارکرد تأملی، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو و پرسشنامه پریشانی روانشناختی کسلر استفاده شد. برای تحلیل دادهها از همبستگی پیرسون، مدل‌یابی معادلات ساختاری و از نرافزار SPSS-26 وAMOS-24 استفاده شد.
یافته ها: یافتهها حاکی از برازش مدل مفروض است. اثر مستقیم دلبستگی ایمن (04/4- T= ،28/0- = β) و ذهنیسازی (مولفه اطمینان) (93/2- T= ،26/0- = β) بر پریشانی روانشناختی معنادار و منفی بود. همچنین مسیر مستقیم دلبستگی ناایمن دوسوگرا (63/3 T= ،38/0 = β)، دلبستگی ناایمن اجتنابی (24/6 T= ،32/0 = β)، ناگویی هیجانی (80/10 T= ،44/0 = β) و ذهنیسازی ( مولفه عدم اطمینان) (04/4 T= ،45/0 = β) بر پریشانی روانشناختی معنادار و مثبت بود. تجزیه و تحلیل یافتههای پژوهش حاکی از نقش میانجی ذهنیسازی در رابطه بین سبکهای دلبستگی و ناگویی هیجانی با پریشانی روانشناختی بود. نتایج همچنین نشان داد که متغیرهای پژوهش در مجموع 78 درصد از واریانس پریشانی روانشناختی را تبیین کردند.
نتیجه گیری: براساس یافتههای این پژوهش میتوان نتیجهگیری کرد که یکی از سازههای مهم که از طریق روابط بینفردی در دوران کودکی به خصوص روابط دلبستگی بدست میآید، ظرفیت ذهنیسازی است. مراقبانی که دلبستگی ایمن ایجاد میکنند، معمولاً ظرفیت خوبی برای ذهنیسازی دارند. از سویی دیگر، بهبود ظرفیت ذهنیسازی، کاهش استرس بینفردی و افزایش اطمینان در نتیجه روابط دلبسته ایمن موجب می‌شود که افراد در شرایط استرس‌زا از مکانیسم‌های پخته‌تر استفاده کنند؛ لذا وجود ظرفیت ذهنیسازی، بعدها تاب‌آوری افراد را بالا برده و آنها را در برابر پریشانی‌های روانشناختی از جمله افسردگی محافظت می‌نماید.
|
|
| واژه‌های کلیدی: پریشانی روانشناختی، پرستاران، ذهنی سازی، سبک های دلبستگی، ناگویی هیجانی. |
|
|
متن کامل [PDF 373 kb]
(86 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1402/12/26 | پذیرش: 1403/3/12 | انتشار: 1402/9/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
