مقدمه: پرستاری به عنوان حرفه‌ای سرشار از استرس و هیجانی در نظر گرفته شده ‌است. این روزها بخاطر شیوع کووید-19، رایج‌ترین واکنش ‌هیجانی که پرستاران با آن درگیر هستند، اضطراب است. تحقیق حاضر نیز با هدف طراحی و اعتبارسنجی الگویی برای سازگاری پرستاران با شرایط پاندمی کرونا انجام گرفت.
روش کار: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، اکتشافی و از لحاظ نوع، توصیفی است که به روش میدانی در دو مرحله‌ی کیفی و کمّی اجرا گردید. نمونه‌ی آماری در مرحله اول 20 نفر از پرستاران زن که به شیوه هدفمند با روش ارجاع زنجیره‌ای (روش گلوله‌برفی) انتخاب گردید. در مرحله دوم تعداد 274 نفر از پرستاران زن شاغل در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی استان اردبیل که به صورت تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطّلاعات در مرحله اول، مصاحبه‌ی نیمه‌ساختاریافته و در مرحله دوم، پرسشنامه محقق‌ساخته منتج از مرحله اول بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات در مرحله اول، از روش تحلیل مضمون و نرم‌افزار Atlas-ti در شش گام و در مرحله دوم نیز از آزمون تحلیل عاملی تأییدی و از نرم‌افزار Smart PLS نسخه 3 استفاده گردید.
یافته‌ها: بر اساس یافته‌های پژوهش، 6 مؤلفه‌ی اصلی؛ سازگاری ظرفیتی با ضریب 890/0، بازتوانی با ضریب 865/0، ارتباطات با ضریب 705/0، سازگاری معنوی با ضریب 894/0، سازگاری بهداشتی با ضریب 741/0، سازگاری روانی با ضریب 859/0 و 24 مؤلفه‌ی فرعی به عنوان ابعاد سازگاری پرستاران با شرایط پاندمی کرونا شناسایی شدند.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج پژوهش، سازگاری معنوی بیشترین میزان تأثیرگذاری را در الگوی طراحی‌شده داشته است. بنابراین لازم است مسائل و مشکلات معنوی پرستاران بیشتر مورد توجه قرار گیرد.