1- alsameai09@gmail.com دانشیار گروه مدیریت و حسابداری دانشکده اقتصاد و مدیریت، دانشگاه تبریز، s.rahimi@tabrizu.ac.ir ، s.rahimi@tabrizu.ac.ir 3- f.fatemi@tabrizu.ac.ir
چکیده: (1545 مشاهده)
مقدمه: ترکشغل در قشر پرستاران یکی از مسائل مهم مدیران این حوزه میباشد. عواملی بسیاری از قبیل جوغیرمدنیمحیطکاری و کیفیتزندگیکاری بر قصدترکشغل پرستاران تأثیر میگذارند. در این راستا هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر کیفیتزندگیکاری پرستاران بر روی قصدترکشغل با تعدیلگری جوغیرمدنیمحیطکاری میباشد.
روشکار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران در بیمارستانهای امام رضا، شهید مدنی و کودکان تبریز بود که از بین آنها320 نفر به روش نمونهگیری در دسترس وارد مطالعه شدند. دادهها به وسیله پرسشنامه 2 قسمتی شامل دادههای جمعیتشناسی، و دادههای مربوط به متغیرهای پژوهش جمعآوری شدند. بهمنظور تحلیل دادهها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است.. ابزار تحلیل دادهها نیز، نرمافزار اسمارت PLS نسخه 3.2.8 و مبتنی بر روش حداقل مربعات جزئی بود.
یافتهها: نتایج بدست آمده از تحلیل مدل نشانگر تایید فرضیههای پژوهش مبنی بر کیفیتزندگیکاری بر قصد ترکشغل، به صورت معکوس تاثیر دارد (t= 3.01 p= - 0/163). جو غیرمدنی محیط کار بر روی قصد ترکشغل، به صورت مستقیم تاثیر دارد( t= 11.99 p= 0/583) و اثر تعدیلگری جوغیرمدنیمحیطکار در رابطه بین تاثیر کیفیتزندگیکاری بر روی قصدترکشغل در پرستاران تایید شد t= 6.84 p= - 0/327).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج بدست آمده میتوان نتیجه گرفت که اثر کیفیتزندگیکاری و جو غیرمدنی محیط کار بر روی قصدترکشغل پرستاران تایید میشوند و علاوه بر آنها اثر تعدیلگر جو غیرمدنی محیط کار در تاثیر رابطه بین کیفیتزندگیکاری بر قصدترکشغل نیز تایید شد یعنی هر چه جو محیط کاری غیرمدنیتر است، تاثیر کیفیتزندگیکاری پایین بر افزایش قصدترکشغل نیز بیشتر میشود.
Abdul Baqi A, rahimiaghdam S, fatemi F. Examining the Impact of Nurses quality of work life on Their turnover Intention: Moderating Role of Workplace Incivility. مدیریت پرستاری 2023; 12 (1) :62-74 URL: http://ijnv.ir/article-1-1007-fa.html
عبدالباقی ثابت عبده عبدالله، رحیمی اقدم صمد، فاطمی فرزانه. بررسی تاثیر کیفیتزندگیکاری پرستاران بر قصد ترک شغلی آنان با تعدیل گری جو غیرمدنی محیط کار. فصلنامه مديريت پرستاري. 1402; 12 (1) :62-74