مقدمه: کنترل بر مراقبت ‌های پرستاری از فرآیندهای اساسی در راستای ایجاد یک محیط کاری اثر بخش و رضایت بخش است. بدیهی است که ادراک مدیران پرستاری از کنترل مراقبت پرستاری، در نحوه اجرا و اثر گذاری اقدامات آنان بسیار مهم است.

هدف: این مطالعه به منظور تعیین ادراک مدیران پرستاری از کنترل بر مراقبت پرستاری انجام شد.

مواد و روش ‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است که در سال1390 انجام شده است. نمونه‌های پژوهش شامل 86 مدیر پرستاری (مترون، سوپروایزر و سرپرستار) بودند که به روش تمام شماری از مراکز آموزشی درمانی تبریز انتخاب شدند. جهت گرداوری داده‌ ها از ابزار ( IPNG : Index of Professional Nursing Governance) که توسط هس در سال 1998 تهیه شده است، استفاده گردید. ابزار پژوهش دربرگیرنده دو بخش بود که بخش اول شامل اطلاعات فردی و شغلی و بخش دوم دارای 86 گویه در شش بعد کنترل پرسنل پرستاری، دسترسی به اطلاعات، منابع حمایت کننده از عملکرد، مشارکت، کنترل بر عملکرد و توانایی تعیین اهداف و مذاکره) بود. روایی ابزار با استفاده از روش روایی محتوا سنجیده شد و پایایی آن نیز با تعیین ضریب همبستگی آلفای کرونباخ 88/0تعیین گردید. داده‌ ها‌ با استفاده از نرم افزار آماری SPSS17 در سطح معناداری 05/0>P مورد تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ ها: نتایج نشان داد که ادراک مدیران پرستاری از داشتن کنترل بر مراقبت پرستاری در حد متوسطی است. در رابطه با ابعاد کنترل بر مراقبت پرستاری بیشترین امتیاز مربوط به بعد کنترل بر عملکرد (شامل دسترسی به اطلاعات مربوط به فعالیت‌های داخل سازمان) و پایین‌ترین امتیاز مربوط به بعد توانایی تعیین اهداف و مذاکره (شامل ارائه راه حل برای حل مناقشات مدیریت در سازمان) بود.

نتیجه‌گیری: با توجه به این که ادراک مدیران از کنترل مراقبت با وضعیت مطلوب آن فاصله زیادی دارد، ضروری است برای بهبود ادراک مدیران، به ویژه در بعد هدف گذاری و نحوه مذاکره در بیمارستان‌‌ها تمهیداتی اندیشیده شود.