مقدمه: ارائه و اجرای برنامه هایی جهت ارایه مراقبتهای پرستاری با کیفیتی خوب نقش مؤثری را در جلوگیری از عود ناخوشی، کاهش طول بستری و کاهش هزینه برای بیمارستان، خانواده و جامعه دارد.

هدف: این مطالعه تعیین تأثیر برنامه منتورینگ بر کیفیت مراقبتهای پرستاری بوده است.

مواد و روشها: مطالعه از نوع نیمه تجربی بوده که در سال 1390در دو بیمارستان شهر سنندج انجام شده است. نمونه ها به روش غیر تصادفی 10 پرستار و به ازای هر پرستار 5 پرونده بیمار به عنوان نمونه در دو گروه شاهد و آزمون انتخاب شدند. برای سوپروایزران برنامه طراحی شده منتورینگ (آموزش، حمایت، بازخورد و تسهیل) به مدت دو ماه در فرایند نظارت بالینی اجرا شد. جهت جمع آوری داده‌ ها ازچک لیست مشاهده ‌ ای استفاده گردید که در ان سنجش کیفیت مراقبتهای پرستاری با مشاهده ثبت مراقبتها در پرونده توسط پرستاران انجام شده بود. روائی این ابزار با روش محتوی تعیین گردید. برای پایائی از روش پایائی همزمان استفاده شد که ضریب پایائی % 90= r برآورد.

یافته ها: کیفیت ثبت مراقبت‌ های پرستاری قبل و بعد از عمل جراحی در مرحله قبل از مداخله در دو گروه با آزمون آماری من ویتنی (663/0= Z و 501/0= P) در حد ضعیف و کیفیت ثبت مراقبتهای پرستاری قبل و بعد از عمل جراحی در مرحله بعد از مداخله در دو گروه با آزمون من ویتنی (078/8- = Z و 000/0= P) در حد متوسط ارزیابی شد و تفاوت معنی دار را (05/0> p ) در دو گروه نشان داد.

نتیجه گیری: برنامه منتورینگ میتواند سبب ارتقاء کیفیت ثبت مراقبتهای پرستاری در بیماران تحت عمل جراحی شود. بنابراین با توجه به درصد موفقیت برنامه پیشنهاد میشود، این برنامه در بخش‌ ها توسط سوپر وایزران بالینی به اجرا گذاشته شود.