مقدمه: خودکارآمدی و باور مدیران به ایفای عملکرد مدیریتی به عنوان یک شاخص برای کیفیت خدمات پرستاری مطرح است، همچنین نیاز آنها را برای شرکت در برنامه های آموزش مداوم و ارتقای سطح آگاهی خود مشخص می کند.

هدف: این مطالعه با هدف بررسی خودکارآمدی مدیریتی پرستاران مسئول شیفت بیمارستانهای آموزشی اراک در سال (1391 ) انجام شده است.

مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی-مقطعی است. جامعه پژوهش را کلیه پرستاران مسئول شیفت شاغل در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اراک تشکیل می د ا دند که ( 199) نفر در تکمیل پرسشنامه ها شرکت کردند. پرسشنامه "خودکارآمدی مدیریتی پرستار مسئول شیفت" در 5 حیطه برنامه ریزی، سازماندهی، تامین نیروی انسانی، هدایت/رهبری، کنترل/نظارت طراحی شده بود که میزان اطمینان پرستاران مسئول شیفت را درباره توانایی انجام عملکردهای مدیریتی خودشان می سنجید. اعتبارپرسشنامه بااعتبارمحتوا وپایایی به روش آزمون – بازآزمون(76/0 = α ) اندازه گیری شدند . داده ها با آمار توصیفی و با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: (1 /81 ) درصد پرستاران مسئول شیفت زن بودند که میانگین سابقه کارشان( 10/5 ± 45/6 ) سال و( 2/44% ) بیشتر از (30) سال سن داشتند.اکثریت (3/62%) سطح خودکارآمدی مدیریتی خود را متوسط تعیین کردند. بیشترین خودکارآمدی برای بعد کنترل ( 47/0±73/3 ) و ضعیف ترین عملکرد ها در بعد برنامه ریزی تامین نیروی انسانی ( 57/0±32/3 ) مشخص شد.

نتیجه گیری: در تحقیق حاضر خودکارآمدی ضعیف وجود نداشت؛ با این حال وضعیت موجود تا خودکارآمدی ایده آل پرستاران فاصله دارد. لذا مدیران پرستاری می توانند با برنامه ریزی صحیح و مکانیسم های حمایتی و انگیزشی موجبات رشد و توسعه حرفه ای را در ابعاد دیکر عملکرد مدیریتی فراهم نمود.