1- تهران دانشکده پرستاری و ما مایی شهید بهشتی، تهران ، tafreshi45@hotmail.com
چکیده: (15776 مشاهده)
مقدمه: در سیستم آموزش پرستاری، نقشهای چندگانه آموزش نظری، بالینی، پژوهشی و نقش های اجرایی به مدرسین پرستاری تفویض میشود. احساس فشار و استرس در به انجام رساندن انتظارات و الزامات این نقشهای متنوع منجر به دشواری نقش میگردد.
هدف: این مطالعه جهت بررسی میزان دشواری نقش و عوامل مرتبط با آن در مدرسین پرستاری انجام شد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر، مطالعه ای توصیفی- مقطعی است که در سال 1391 بر روی 302 نفر از مدرسین پرستاری دانشکده های پرستاری و مامایی کشور انجام شد. نمونه گیری به روش خوشه ای – طبقه ای انجام گردید. ابزار گرداوری داده ها نسخه روانسنجی شده ابزار اصلی دشواری نقش و یک پرسشنامه خود گزارش دهی بود که روایی آن از طریق تعیین روایی اعتبار محتوا و سازه و پایایی آن با محاسبه ضریب الفای کرونباخ 92/0 و آزمون مجدد تأمین شد. داده ها به وسیله آمار توصیفی و آنالیز واریانس، آزمون تی و آزمون همبستگی پیرسون در برنامه SPSS18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد که 43 % مدرسین پرستاری دارای دشواری نقش متوسط به بالا بودند [میانگین کل (23/0) 48/3]. از بین خرده مقیاس ها، گرانباری و ناهمخوانی نقش بیشتر از بقیه خرده مقیاس ها معرف دشواری نقش بود] (72/0) 28/3 ، (76/0) 20/3 [که بیشترین و کمترین میانگین دشواری نقش به ترتیب به عبارات «احساس میکنم که در پایان روز از نظر عاطفی تحلیل رفته ام» و «چون تخصص بالینی کافی ندارم نگران هستم»، اختصاص داشت. علاوه بر این، بین دشواری نقش و متغیرهای سن، جنس، وضعیت ازدواج و سابقه کار شرکت کنندگان تفاوت معنادار آماری مشاهده گردید(05/0>P).
نتیجه گیری: ضروری است که مدیران آموزشی و تعیین کنندگان خط و مشی سلامتی با به کارگیری راهبردهای حمایتی نظیر کاهش حجم کاری و فشار کاری مدرسین پرستاری به حذف دشواری های نقش کمک نمایند.
kolagari S, Zagheri Tafreshi M, rassouli M, kavousi A. Assessing role strain and its related factors in Iranian nursing educators: a challenge for educational managers. مدیریت پرستاری 2013; 2 (2) :30-40 URL: http://ijnv.ir/article-1-169-fa.html
کلاگری شهره، زاغری تفرشی منصوره، رسولی مریم، کاووسی امیر. دشواری نقش و عوامل مرتبط با آن در مدرسین پرستاری کشور: چالش مدیران آموزشی. فصلنامه مديريت پرستاري. 1392; 2 (2) :30-40