چکیده

مقدمه: سازمان‌های پویای امروزی ازکارکنان خود انتظار بروز رفتارهایی داوطلبانه دارند که به موجب آن،کارکنان عملکرد خود را ارتقای دهند. رفتار شهروندی سازمانی در پرستاران درکیفیت مراقبت ارائه شده از سوی آنان تأثیرگذار است. لذا؛ شناسایی متغیرهای مؤثر بربروز این رفتار از جمله؛ سبک زندگی و تعهد سازمانی می‌تواند گامی در جهت افزایش کیفیت مراقبت باشد.

هدف: هدف این تحقیق ، شناسایی رابطه سبک زندگی بر بروز رفتارشهروندی ‌سازمانی پرستاران از طریق متغیر تعهدسازمانی است.

مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه پیمایشی- تحلیلی از نوع مقطعی است که درسال 1392 دربیمارستان‌های دولتی استان خراسان شمالی انجام پذیرفت. در این مطالعه نمونه‌گیری طبقه‌ای با تخصیص متناسب صورت گرفت و (420 ) نفر از پرستاران به صورت تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های استاندارد تعهد سازمانی آلن ومی یر(1990)، سبک زندگی کاتلر (2000) و رفتارشهروندی سازمانی توسط اورگان(2000) پاسخ دادند. برای تعیین پایایی ابزار نیز از آلفای کرونباخ استفاده گردید که ضریب پایایی به ترتیب (6/82% ، 8/85% و 4/87% ) به دست آمد. درنهایت داده‌ها با آزمون پیرسون و تحلیل مسیری از طریق نرم افزار 18 spss و لیزرل( 72/8 ) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند.

یافته‌ها: میان­ عوامل سبک زندگی: فعالیت (28%= β)، علایق (40%= β)، عقیده (36%= β) ویژگی‌جمعیتی(49%= β)،­ هم‌چنین­­ عوامل تعهد­سازمانی: تعهد­ هنجاری (44%= β)، تعهد عاطفی (47%= β) و تعهد مستمر (28%= β) با رفتارشهروندی سازمانی ارتباط معناداری وجود داشت (5%>p). همچنین یافته‌ها نشان دادند که رفتارشهروندی سازمانی پرستاران درگرو سبک زندگی آنان است. همچنین تأثیر مستقیم سبک زندگی بررفتارشهروندی سازمانی بیشتر از تأثیر غیر مستقیم سبک زندگی بررفتارشهروندی سازمانی با واسطه تعهدسازمانی است( 000/0>P).

نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‌های پیشنهاد می‌گردد مدیران پرستاری بیمارستانی برای بهبود رفتار شهروندی ‌سازمانی پرستاران به برنامه‌ریزی در راستای تغییر مؤلفه‌های مؤثر از جمله سبک زندگی و تعهد سازمانی آنان همت گمارند.