مقدمه: با رشد پدیده حرفه ای شدن در پرستاری، مفهوم دانش پرستاری و تقویت بدنه دانش پرستاری اهمیت بیشتری پیدا کرده است پرستاری به عنوان یک حرفه علمی باید در ارائه خدمت به مددجویان، نگاهی عمیق به تولید، انتشار و استفاده از دانش داشته باشد.

هدف: این پژوهش با هدف تبیین درک پرستاران از فضای دانش آفرینی در بالین پرستاری انجام شده است.

مواد و روش ها: این پژوهش با رویکرد کیفی و روش تحلیل محتوا انجام شده است. 17مصاحبه با پرستار و سرپرستاران بیمارستانهای آموزشی ؛ امام خمینی و شریعتی شهرتهران با روش نمونه گیری مبتنی برهدف درسال (1393) انجام شد. داده ها با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته گردآوری و سپس با روش تحلیل محتوای قراردادی تحلیل شدند.

یافته ها: در این پژوهش 4 تم اصلی از تجارب مشارکت کنندگان به دست آمد که شامل "بحث علمی"، "اشتراک گذاری تجارب بالینی"، "غنی نمودن کنفرانس و راندهای بخش" و "بر قراری ارتباط بین فردی" بودند.

نتیجه گیری: فضای دانش آفرینی در بالین پرستاری یک فضای تعاملی است . لذا، مدیران پرستاری باید شرایطی را فراهم نمایند تا پرستاران ضمن داشتن ارتباطات مناسب بین فردی، به داشتن بحثهای علمی بیشتر در هنگام کنفرانسها، راندهای بالینی، گزارشهای پرستاری، تحویل گرفتن و تحویل دادن بیماران تشویق شده و تمایل بیشتری به  اشتراک گذاری تجربیات بالینی خود داشته باشند.