مقدمه: استرس شغلی پرستاران عاملی است که از انجام مراقبت بالینی بهینه جلوگیری کرده و صلاحیت شغلی را کاهش میدهد، اما بکارگیری هوش معنوی در محیط کار میتواند منجر به رضایت شغلی و کاهش استرس شغلی شود. هدف: این مطالعه جهت تعیین تاثیر آموزش هوش معنوی بر استرس شغلی پرستاران انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک پژوهش نیمه تجربی با گروه کنترل از نوع پیش آزمون –پس آزمون بوده که درسال1393 انجام شده است . جامعه آماری این پژوهش کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان‌ ولیعصر بیرجند می‌باشد که ابتدا پرستاران بر اساس معیار ورود وارد مطالعه شده و به صورت تصادفی 94نفر از بین آنها به نسبت هر بخش انتخاب شدند ، سپس افراد شرکت کننده در پژوهش بر اساس تخصیص تصادفی در دو گروه شاهد و مداخله قرار گرفتند. برای جمع‌آوری اطلاعات ازفرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه استرس شغلی پرستاریNSS) (تافت اندرسون(1981) استفاده شد. برای گروه مداخله 12جلسه آموزش هوش معنوی بصورت کارگاه در طی 2ماه برگزار شد. بلافاصله و یکماه بعد از مداخله هر دو گروه پرسشنامه ها را تکمیل کردند .به گروه شاهد آموزشی داده نشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده ازspss16 و آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. نتایج: یافته نشان دادند که دو گروه کاملا همسان بودند وآزمون تی مستقل نشان دادکه مقایسه میانگین نمره کل استرس شغلی پرستاران قبل از مداخله در دو گروه تفاوت آماری معناداری نداشت( 68/0P= ). میانگین نمره استرس شغلی در گروه ازمون؛ قبل از آموزش( 91/44± 22/11 ) بود که بعد از آموزش به طور معنی داری( به43 /40 ± 06/9 )کاهش یافت.( 05/0>p) . آزمون آنالیز واریانس درون گروهی نشان داد در پرستاران گروه شاهد از نظر آماری تفاوت معناداری در میانگین نمره استرس شغلی قبل و بعد از آموزش و در مرحله پیگیری وجود نداشت(67/=p). ولی در گروه مداخله میانگین نمره استرس شغلی بعد از مداخله نسبت به قبل از آموزش و یکماه بعد آن به طور معناداری کاهش یافت (02/0 p =). نتیجه گیری: هرچند بر اساس یافته های پژوهش آموزش هوش معنوی توانسته است استرس شغلی را کاهش دهد اما در مراحل پیگیری میزان استرس افزایش یافته لذا لازم است آموزش های مداوم و پیگیرهوش معنوی بوسیله پمفلت یا سایر شیوه های آموزشی ادامه یابد.