مقدمه: تصمیم گیری بالینی یکی از مهم ترین فرایندهایی است که همواره پرستاران برای مراقبت از بیماران استفاده می کنند. عوامل مؤثر در این فرایند به خوبی روشن نشده که شناسایی انها میتواند به مدیران در ارتقاء مهارت تصمیم گیری بالنی پرستاران کمک کند.

هدف : تعیین موانع و تسهیل کننده های تصمیم گیری بالینی در پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر انجام گردیده است.

مواد و روش ها: این پژوهش در سال (1393) بصورت یک مطالعه ی توصیفی- تحلیلی و مقطعی انجام شده که درآن 150 نفر از پرستاران و بهیاران شاغل در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر با استفاده از روش نمونه گیری سرشماری شرکت کردند. پرسشنامه ی مطالعه محقق ساخته و مشتمل بر دو بخش اطلاعات دموگرافیک و عوامل مؤثر در تصمیم گیری بالینی در ابعاد سازمانی، دانش، تجربه کاری، فردی و امکانات بود. جهت سنجش روایی از روایی محتوی و برای اعتماد علمی پرسشنامه با استفاده از روش تعیین ضریب آلفای کرونباخ 91/. محاسبه شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و آزمون آماری کای اسکوئر تحت نرم افزار SPSS₁₉ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: از دیدگاه پرستاران و بهیاران شرکت کننده ؛ عامل سازمانی (66/76%) و عامل امکانات (64%) موانع تصمیم گیری بالینی و داشتن تجربه بالینی (84%)، دانش (60%) و عوامل فردی (32/81%) تسهیل کننده تصمیم گیری بالینی بودند. آزمون کای اسکوئر ارتباط معنادار آماری را بین اطلاعات دموگرافیک افراد شرکت کننده و دیدگاه آن ها در تعیین مانع یا تسهیل گرهای تصمیم گیری بالینی نشان نداد. (05/0<p).

نتیجه گیری: مدیران و مسئولین پرستاری با ایجاد فرصت هایی برای کسب تجربیات مفید ، برگزاری دوره های دانش افزایی در مورد مراقبت ها و... اتخاذ قوانین و استراتژی هایی در سیستم، باعث تقویت عوامل تسهیل کننده وکاهش موانع در تصمیم گیری های بالینی پرستاران شوند.