مقدمه: مطالعه‌ی صلاحیت پرستاران تازه‌فارغ‌التحصیل یکی از موضوعات مهم سازمانی می‌باشد. آگاهی از عوامل تأثیرگذار بر رشد صلاحیت‌بالینی پرستاران اساسی برای سازمان‌هایمقدمه: مطالعه‌ی صلاحیت پرستاران تازه‌فارغ‌التحصیل یکی از موضوعات مهم سازمانی می‌باشد. آگاهی از عوامل تأثیرگذار بر رشد صلاحیت‌بالینی پرستاران اساسی برای سازمان‌های مراقبت سلامت می‌باشد. هدف: تعیین رابطه صلاحیت‌های‌ تکنیکی بالینی و سازماندهی مدیران پرستاری با صلاحیت‌بالینی پرستاران تازه‌کار روش‌: در این مطالعه هم‌گروهی که در سال 1394- 1393در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد؛ 37 مدیرپرستاری در رده عملیاتی (سرپرستار)، 72 پرستار تازه‌کار به روش سرشماری و پرستاران غیر‌تازه‌کار با حجم نمونه 283 نفر در مطالعه شرکت کردند. صلاحیت‌‌های تکنیکی بالینی و سازماندهی سرپرستاران که پرستاران تازه‌کار تحت سرپرستی خود دارند به صورت دگرارزیابی پرستاران غیر‌تازه‌کار آن‌ها سنجیده شد و صلاحیت‌بالینی پرستاران تازه‌کار در طی سه مرحله، شروع مطالعه، دو و چهار ماه بعد از شروع مطالعه خودارزیابی و دگرارزیابی گردید و تغییر صلاحیت‌بالینی پرستاران تازه‌کار، بر حسب سطوح صلاحیت سرپرستاران آن‌ها بررسی شد. برای سنجش صلاحیت‌های‌ تکنیکی بالینی و سازماندهی سرپرستاران از پرسشنامه تعدیل‌یافته توانمندسازی رفتاری رهبر پرستاری ازوکو (2012) و برای سنجش صلاحیت‌بالینی پرستار تازه‌کار، پرسشنامه صلاحیت‌بالینی مرتوجا (2004) استفاده شد. محاسبات آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS با آزمون‌های آماری کای‌دو، دقیق‌فیشر، آنالیز‌واریانس‌یک‌طرفه، کراسکال‌والیس، تحلیل‌واریانس‌داده‌های‌تکراری و پیرسون انجام شد و ضریب خطر محاسبه گردید. یافته‌ها: میانگین نمره صلاحیت بالینی پرستاران تازه‌کار بر‌حسب سطوح صلاحیت تکنیکی بالینی و سازماندهی سرپرستارانشان در مرحله دوم و سوم تفاوت معناداری داشت (05/0>p). اما در محاسبه خطر نسبی صلاحیت بالینی پرستاران تازه‌کار بر‌حسب سطوح صلاحیت تکنیکی بالینی در مرحله سوم با 001/0>p ، 47/1 RR= و نیز بر‌حسب سطوح صلاحیت سازماندهی خطر نسبی مرحله سوم با 001/0>p ، 82/1 RR= نشان‌ دهنده معنی‌دار بودن آن است. نتیجه‌گیری: ارتباط مثبت معناداری بین صلاحیت‌های سازماندهی و تکنیکی‌بالینی مدیران پرستاری و صلاحیت‌بالینی پرستاران ‌تازه‌کار بر حسب سطوح صلاحیت‌های سرپرستاران وجود دارد.