|
بررسی جو اخلاق سازمانی از دیدگاه پرستاران در بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال1399
|
امیر قبادی1   ، حرمت سادات امام زاده قاسمی* ، فاطمه حاجی بابایی1 ، آرزو حاجی رجبی3 ، پرستو آریاملو4 |
1- تهران، میدان توحید، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران
دانشگاه علوم پزشکی تهران ، emamzade@tums.ac.ir
3- گروه آمار، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بین المللی املم خمینی ( ره)، قزوین ، ایران.
4- تهران، مجتمع بیمارستانی امام خمینی، دفتر پرستاری |
|
|
چکیده: (3521 مشاهده) |
مقدمه: امروزه جو اخلاقی سازمانی به شدت تحت تاثیر پیچیدهشدن سرویسهای ارائه خدمات سلامت و تجهیزات پیشرفته قرار گرفتهاست. به گونهای که جو اخلاقی به عنوان هویت سازمان شناختهشده و بیشترین تأثیر را بر هویت سازمانی داشتهاست.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی-تحلیلی است. محیط پژوهشی بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران و جامعه پژوهش پرستاران شاغل در بخش های مختلف ویژه و بستری عمومی آن است. تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران و با توجه به تعداد اعضای جامعه پژوهش، 340 نفر تعیین شد. از میان پرستاران واجد شرایط در جامعه پژوهش، نمونه‌ها از طریق تصادفی طبقهای نسبی یا متناسب با حجم، از بخشهای بستری انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسش‌نامه جو اخلاقی اولسون (1998) است. روایی محتوای پرسش‌نامه به روش اعتبار محتوا بر اساس نظر 10 نفر از اعضای هیئت علمی در حوزه مدیریت پرستاری مورد تأیید قرار گرفت و اعتماد آن با ضریب آلفای کرونباخ (89/0) سنجیده شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و از طریق تحلیل توصیفی و آزمونهای استنباطی من ویتنی و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: یافته ها نشان داد؛ 1/57 درصد از پرستاران مباحث اخلاق حرفه ایی را گذرانده بودند. اکثرا 2/51 درصد اشتغال بیش از ساعات موظف کاری ماهانه در یک یا چند بیمارستان را داشتند، 2/62 درصد دارای سابقه مسئولیت های اجرایی بودند که بیشتر آنها با 4/42 درصد در نقش اجراییstaff یا پرستار دوم بودند و سابقه کاری اکثر نمونه های نیز با 6/42 درصد بین 1تا9سال بود. آزمونهای آماری نشان داد که وضعیت جو اخلاقی کل با میانگین 58/3 در وضعیت نسبتاً مطلوب بوده است. مطلوبترین جو اخلاقی در حیطه همکاران و مدیران به ترتیب با میانگین های 143/4 و 9186/3 بوده است. جو اخلاقی بیماران، بیمارستان و پزشکان نیز در وضعیت نسبتا مطلوب بوده است. همچنین نتایج آزمونهای آماری نشان داد، بین متغییرهای جو اخلاق سازمانی با برخی مشخصات بیمارستان و مشخصات دموگرافیک رابطه معنادار مستقیم وجود دارد(05/0˂P).
نتیجه گیری: مثبت و مطلوب بودن جو اخلاقی در حیطه همکاران در این پژوهش، نقطه قوت ارزشمندی است که می‌بایست توسط مدیران پرستاری در بیمارستان مورد توجه قرار گیرد. از طرفی با توجه به پایین بودن نسبی میانگین جو اخلاقی، بیماران، بیمارستان و پزشکان، ضروری است مسئولین مربوطه علل و عوامل مؤثر در این زمینه را یافته و با اتخاذ سیاست‌های مناسب در جهت برطرف نمودن آن اقدام نمایند. نتایج پژوهش حاضر می تواند در تمام سطوح مورد توجه مدیران پرستاری قرار گیرید و با تدوین دستورالعملها و برنامههای راهبردی جو اخلاق سازمانی را در بیمارستانها ارتقا و به تبع آن شاهد بهبود سطح خدمات مراقبتی بود.مقدمه: امروزه جو اخلاقی سازمانی به شدت تحت تاثیر پیچیدهشدن سرویسهای ارائه خدمات سلامت و تجهیزات پیشرفته قرار گرفتهاست. به گونهای که جو اخلاقی به عنوان هویت سازمان شناختهشده و بیشترین تأثیر را بر هویت سازمانی داشتهاست.
هدف: این مطالعه با هدف تعیین وضعیت جو اخلاقی سازمانی در بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال1399انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی-تحلیلی است. محیط پژوهشی بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران و جامعه پژوهش پرستاران شاغل در بخش های مختلف ویژه و بستری عمومی آن است. تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران و با توجه به تعداد اعضای جامعه پژوهش، 340 نفر تعیین شد. از میان پرستاران واجد شرایط در جامعه پژوهش، نمونه‌ها از طریق تصادفی طبقهای نسبی یا متناسب با حجم، از بخشهای بستری انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسش‌نامه جو اخلاقی اولسون (1998) است. روایی محتوای پرسش‌نامه به روش اعتبار محتوا بر اساس نظر 10 نفر از اعضای هیئت علمی در حوزه مدیریت پرستاری مورد تأیید قرار گرفت و اعتماد آن با ضریب آلفای کرونباخ (89/0) سنجیده شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و از طریق تحلیل توصیفی و آزمونهای استنباطی من ویتنی و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: یافته ها نشان داد؛ 1/57 درصد از پرستاران مباحث اخلاق حرفه ایی را گذرانده بودند. اکثرا 2/51 درصد اشتغال بیش از ساعات موظف کاری ماهانه در یک یا چند بیمارستان را داشتند، 2/62 درصد دارای سابقه مسئولیت های اجرایی بودند که بیشتر آنها با 4/42 درصد در نقش اجراییstaff یا پرستار دوم بودند و سابقه کاری اکثر نمونه های نیز با 6/42 درصد بین 1تا9سال بود. آزمونهای آماری نشان داد که وضعیت جو اخلاقی کل با میانگین 58/3 در وضعیت نسبتاً مطلوب بوده است. مطلوبترین جو اخلاقی در حیطه همکاران و مدیران به ترتیب با میانگین های 143/4 و 9186/3 بوده است. جو اخلاقی بیماران، بیمارستان و پزشکان نیز در وضعیت نسبتا مطلوب بوده است. همچنین نتایج آزمونهای آماری نشان داد، بین متغییرهای جو اخلاق سازمانی با برخی مشخصات بیمارستان و مشخصات دموگرافیک رابطه معنادار مستقیم وجود دارد(05/0˂P).
نتیجه گیری: مثبت و مطلوب بودن جو اخلاقی در حیطه همکاران در این پژوهش، نقطه قوت ارزشمندی است که می‌بایست توسط مدیران پرستاری در بیمارستان مورد توجه قرار گیرد. از طرفی با توجه به پایین بودن نسبی میانگین جو اخلاقی، بیماران، بیمارستان و پزشکان، ضروری است مسئولین مربوطه علل و عوامل مؤثر در این زمینه را یافته و با اتخاذ سیاست‌های مناسب در جهت برطرف نمودن آن اقدام نمایند. نتایج پژوهش حاضر می تواند در تمام سطوح مورد توجه مدیران پرستاری قرار گیرید و با تدوین دستورالعملها و برنامههای راهبردی جو اخلاق سازمانی را در بیمارستانها ارتقا و به تبع آن شاهد بهبود سطح خدمات مراقبتی بود. |
|
| واژه‌های کلیدی: جو‌اخلاقی، اخلاق سازمانی، بیمارستان، پرستار |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1400/1/7 | پذیرش: 1400/8/3 | انتشار: 1400/8/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
