مقدمه: پرستاران بزرگترین گروه ارائه­ کننده خدمات مراقبتی در نظام بهداشت و درمان محسوب می­ شوند. از این­ رو، بررسی مسئولیت­ پذیری در بین پرستاران، به یکی از مسائل عمده مدیران تبدیل شده است.
روش کار: روش پژوهش، مقطعی توصیفی– تحلیلی با رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را تعداد 146 نفر از پرستاران زن بیمارستان عسلیان شهر خرم­ آباد تشکیل دادند که بر اساس فرمول کوکران، تعداد 108 نفر به روش نمونه­ گیری تصادفی ساده به­ عنوان نمونه انتخاب ­شدند. برای گردآوری داده ها، از پرسشنامه های استاندارد تناسب فرد – سازمان، مسئولیت پذیری سازمانی و جامعه پذیری سازمانی استفاده شد؛ که روایی محتوی، روایی واگرا و همگرا، و پایایی آن برحسب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدلسازی معادلات ساختاری با بهره ­گیری از نرم­افزارهای SPSS₂₃ و  Smart Pls_3.5استفاده شد.
یافته­ ها: نتایج فرضیه­ های پژوهش نشان داد تناسب فرد - سازمان با مقدار آماره آزمون (389/6) و ضریب مسیر (557/0) بر جامعه­ پذیری سازمانی پرستاران تأثیر مثبت دارد. تناسب فرد - سازمان با مقدار آماره آزمون(311/0) و ضریب مسیر (045/0) بر مسئولیت­ پذیری پرستاران تأثیر ندارد. جامعه­ پذیری سازمانی پرستاران با مقدار آماره آزمون (134/4) و ضریب مسیر (458/0) بر مسئولیت ­پذیری پرستاران تأثیر مثبت دارد. همچنین متغیر میانجی جامعه­ پذیری سازمانی تاثیر تناسب فرد - سازمان بر مسئولیت­ پذیری پرستاران به مقدار (255/0) افزایش می­ دهد. کیفیت مدل نهایی پژوهش با شاخص GOF برابر با 350/0 مورد تأیید قرار گرفت.
نتیجه­ گیری: یافته­ ها نشان داد که تناسب فرد - سازمان از طریق جامعه ­پذیری سازمانی بر مسئولیت­ پذیری پرستاران بیمارستان عسلیان تأثیر دارد. بنابراین، پیشنهاد می­ شود مدیران بیمارستان عسلیان شهر خرم ­آباد، ضمن توجه هرچه بیشتر به تناسب فرد – سازمان به هنگام استخدام کادر پرستاری، از طریق تدوین و اجرای برنامه­ های رسمی و هدفمند جامعه­ پذیری سازمانی، مسئولیت پذیری پرستاران را افزایش دهند.