|
تجربه زیسته پرستاران بخش کرونا از دیسترس اخلاقی در حین انجام وظیفه سازمانی
|
عبدالباسط مرادزاده   ، احسان نامدار جویمی* |
| دانشجوی دکترای مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه سیستان و بلوچستان، ایران ، davood.joyame@gmail.com |
|
|
چکیده: (4566 مشاهده) |
مقدمه: در میان افراد شاغل در بخش سلامت، پرستاران بیش ترین تعداد را به خود اختصاص داده اند و به دلیل ارتباط مستقیم پرستار با بیمار، این حرفه از اهمیت خاصی بر خوردار است. هدف از این پژوهش، فهم تجربه زیسته پرستاران بخش کرونا از دیسترس (در هم تنیدگی) اخلاقی در بین پرستاران شاغل در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در بخش بیماران کرونایی سال 1399 در شهر زاهدان است.
روش کار: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از جهت شیوه گردآوری داده‌ها به‌صورت کیفی با مصاحبه نیمه ساختاریافته و به شیوه بررسی تجربه زیسته افراد (پدیدارشناسی) است. از این‌رو با 22 نفر پرستار بخش کرونا مصاحبه‌های عمیق و نیمه ساختاریافته به مدت 30 تا 70 دقیقه انجام شد. سپس داده‌های کیفی از مصاحبه‌های عمیق و نیمه ساختاریافته با مشارکت‌کنندگان به دست آمد. داده‌های این مطالعه کیفی به روش تحلیل مضمون مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.
یافته ها: در این پژوهش برای مضمون دیسترس اخلاقی سه مفهوم 1) خطاها، 2) عدم رعایت اصول اخلاقی و 3) تخصیص نامناسب مسئولیت‌ها و صلاحیت‌ها به دست آمده است.
نتیجه گیری: در نهایت مفاهیم به دست آمده سه پیامد منفی فردی با کدهای دیسترس و شکست بی هویتی، بی انگیزگی، سرخوردگی،کاهش اعتماد به نفس، پیامد منفی اجتماعی با کدهای کاهش رفاه و بروز مشکلات عاطفی، ظهور آسیب‌های اجتماعی و روحی، بروز خطای هاله‌ای و کلیشه‌ای، پیامد منفی‌سازمانی با کدهای ناکارآمدی سیستم، تعهد کمتر، دلسرد شدن و ترک سازمان، کاهش بهره‌وری، کاهش کیفیت و کمیت خدمات را به دنبال دارند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: دیسترس اخلاقی، دانشگاه علوم پزشکی، پرستاران، پدیدارشناسی، زاهدان. |
|
|
متن کامل [PDF 286 kb]
(4363 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/6/30 | پذیرش: 1399/8/24 | انتشار: 1399/8/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
