چکیده

مقدمه: مقوله مسؤولیت اجتماعی موضوعی کلیدی در نظام مدیریت سلامت است که بررسی همه‌جانبه آن نیازمند شناسایی متغیرهای زیادی است؛ چالش عمده در برنام‌ریزی مدیران پرستاری هم تعیین متغیر اصلی است که تأثیرعمده‌ای بر این رفتار سازمانی پرستاران دارد. از جمله متغیرهای تأثیرگذار بر مسؤولیت اجتماعی می‌توان به اخلاق حرفه‌ای و معنویت در کار اشاره نمود.

هدف: این مطالعه به بررسی مدل ارتباط بین اخلاق حرفه‌ای و معنویت در کار با مسؤولیت اجتماعی در میان پرستاران بیمارستان‌های دولتی شهر کرمانشاه پرداخته است.

مواد و روش‌ها: نوع پژوهش، توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، تمامی پرستاران دو بیمارستان دولتی شهر کرمانشاه در سال 1392بودند. (386نفر) که تعداد 157 نفر با استناد به جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها سه پرسشنامه استاندارد بودند: پرسشنامه اخلاق حرفه‌ای کادوزیر(2002)؛ معنویت در کار میلیمان و همکاران ( 2003) و مسؤولیت اجتماعی آپایدین و ایرکان (2010). پایایی پرسشنامه ها نیز با استفاده از آلفای کرونباخ بترتیب ؛ (79/0) ، (80/0) و (70/0) محاسبه شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری با کمک نرم افزار لیزرل ( 72/8 ) استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج نشان دادند که بین اخلاق حرفه‌ای و معنویت در کار (با مقدار 2/55=t و05/0>P) و بین معنویت در کار و مسؤولیت اجتماعی (با مقدار 2/28= t و 05/0> P) رابطه مثبت و معنی‌داری وجود داشت. همچنین معنویت در کار در رابطه بین اخلاق و مسؤولیت اجتماعی نقش میانجی را داردکه با تائید نقش میانجی معنویت، اخلاق حرفه‌ای دارای اثر غیرمستقیم، مثبت و معنی‌دار بر مسؤولیت اجتماعی پرستاران می‌باشد.

نتیجه‌گیری: به مدیران پرستاری و بیمارستان‌ها پیشنهاد می‌گردد که برا ی افزایش مسؤولیت‌پذیری پرستاران؛ زمینه و بسترهای اخلاق حرفه‌ای و محیط کاری را بگونه‌ایی آماده کنند که احساس ارزشمندی و مؤثر و مفید بودن را در پرستاران ایجاد نموده و در نهایت زمینه‌ساز ارتقای مسؤولیت‌پذیری آنها در قبال بیماران ، سازمان و جامعه باشند.