مقدمه: کسانی که در جهت خدمت به دیگران جامه رهبری به تن می کنند می توانند بر پیروانشان تأثیر مثبت بگذارند. همواره هم عملکرد ضعیف و نارضایتی کارکنان به ضعف در رهبری نسبت داده شده است . اما ایا در سازمانهای بهداشتی چنین رابطه ای برقرار است ؟ هدف: این مطالعه به بررسی رابطه بین سبک رهبری خدمتگزار سرپرستاران با رضایت شغلی پرستاران می پردازد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی است که در سال 1393 بر روی 304 نفر از پرستاران مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی همدان با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از نوع نسبتی انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل دو پرسشنامه استاندارد رهبری خدمتگزار (2009)و رضایت شغلی اسپکتور (1991) بود. اعتبار آنها با استفاده از محاسبه الفای کرونباخ بترتیب ( 95/0 ) و (82/0 ) بوده است. در تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آماری توصیفی و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام با استفاده از نرم افزار 16SPSS در سطح اطمینان 95/0 انجام گرفت. یافته ها: رضایت شغلی پرستاران در سطح متوسط قرار داشت. بین سبک رهبری خدمتگزار سرپرستاران با رضایت شغلی پرستاران رابطه مثبت و معناداری وجود داشت (001/0>P، 62/0=r). مؤلفه های تواضع و فروتنی، خدمت رسانی و اعتماد از بین مولفه های رهبری خدمتگزار تبیین کننده 39 درصد از واریانس رضایت شغلی پرستاران بودند. نتیجه گیری: سه مؤلفه تواضع و فروتنی، خدمت رسانی و اعتماد از مولفه های سبک رهبری خدمتگزار سرپرستاران پیش بینی کننده رضایت شغلی پرستاران بود. از این رو مدیران پرستاری با بکارگیری مولفه های این سبک می توانند موجبات ارتقاء رضایت شغلی پرستاران را فراهم نمایند.