مقدمه: تنش­های روانی جزء اجتناب ناپذیری از حرفه پرستاری بوده که می­تواند پیامدهای مهمی را همانند نارضایتی پرستاران و افت کیفیت مراقبت به ­دنبال داشته باشند. در این میان توانمندی روانشناختی پرستاران از طریق افزایش کارایی، انگیزه شغلی و بروز رفتارهای خلاقانه در آن­ها خواهد توانست نقش مهمی در کاهش تنش­های روانی آن­ها در محیط­های درمانی داشته باشد.

هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین توانمندی روان شناختی و تنش­های روانی در پرستاران بیمارستان­های آموزشی شهرکرد انجام شده است.

مواد و روشها : مطالعه حاضر پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده که بر روی 200 نفر از پرستاران بیمارستان­های آیت الله کاشانی و هاجر شهرکرد در بهمن ماه (1392)  انجام شده است. پرستاران به روش نمونه­گیری سهمیه­ای انتخاب شدند. داده­ها با استفاده از پرسشنامه­های توانمندی روان شناختی اسپریتزر (Spreitzer,1995) و تنش روانی اوسیپو (Osipow,2001) که دارای پایایی محاسبه شده به روش آلفای کرونباخ (90/0) بودند؛ جمع­آوری و توسط نرم افزار Spss₁₆ و آزمون­های آماری توصیفی و تحلیلی(تی تست، انالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند

یافته­ها: نتایج حاکی از آن است که فقط بعد "معنی­داری کار"  از میان ابعاد مختلف توانمندی روان شناختی با تنش روانی رابطه­ی معنی­داری داشته است(05/0P<). میانگین نمره­ی توانمندی روان شناختی و تنش روانی در پرستاران نیز در حد متوسط به بالابوده است.

نتیجه­گیری: با توجه به اهمیت بعد "معنی­داری کار"  از میان ابعاد مختلف توانمندی روان شناختی می­توان گفت که ارتقاء احساس ارزشمند بودن در پرستاران و هم­چنین در نظر گرفتن راهکارهایی برای افزایش این احساس  میتواند در کاهش تنش های شغلی در آنان و اثر بخشی بیشتر آنان در سیستم­های بهداشتی نقش مهمی داشته باشد.